Το παρακάτω κείμενο αφορά περιστατικό έμφυλης κακοποίησης και σκοπός του είναι να γνωστοποιήσουμε το συμβάν και να καταγγείλουμε την άκρως ανεπαρκή και επανατραυματική θεσμική διαδικασία που ακολούθησε.

Τα ξημερώματα της Κυριακής 21/4 στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο Μεταξουργείο, ένας άγνωστος τύπος ακολούθησε με ένα γκρι αμάξι και βίασε ένα συντρόφι μας. Το περιστατικό έγινε κατά τις 5,6 το πρωί. Μετά από τρεις μέρες το συντρόφι πήγε στο νοσοκομείο «Έλενα», ζητώντας να κάνει σχετικές εξετάσεις για να τσεκάρει την υγεία του, χωρίς πρόθεση να κινήσει κάποια νομική διαδικασία καταγγελίας. Εκεί, ο άντρας γιατρός που το εξυπηρέτησε, ήταν περιφρονητικός ως προς το συμβάν, και επέμεινε στο να αρνείται να κάνει τις εξετάσεις στο συντρόφι αν δεν κάνει πρώτα καταγγελία στην αστυνομία ακολουθώντας τον νόμο. Παρότι το συντρόφι δήλωνε ότι δεν επιθυμούσε κάτι τέτοιο και υποστηρίχθηκε από άλλα εργαζόμενα, η συνθήκη δεν άλλαξε. Έτσι, μη θέλοντας να χάσει την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το συντρόφι εξαναγκάστηκε να παραμερίσει την ανάγκη του να μην ακολουθήσει τον νομικό δρόμο. Πήγε στο κοντινότερο ΑΤ, στους Αμπελόκηπους, χωρίς να περιμένει όλο αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει.

Στο ΑΤ του πήρανε αναλυτική κατάθεση δύο μπάτσοι και χρειάστηκε για πρώτη φορά να περιγράψει τι έγινε. Ωστόσο, μόλις ολοκλήρωσε την κατάθεση το ενημέρωσαν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι γιατί δικαιοδοσία είχε το ΑΤ Ομονοίας. Οπότε, οι αστυνομικοί υπέβαλαν το άτομο σε μια αναίτια επανατραυματική διαδικασία αναλυτικής περιγραφής του βιασμού που μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν απλώς το ενημέρωναν εξαρχής ότι πρέπει να πάει στο άλλο αστυνομικό τμήμα.

Στην Ομόνοια μεταφέρθηκε με όχημα και σε όλη του την παραμονή εκεί ένιωθε σαν κρατούμενο. Όταν έφτασε το έβαλαν να περιμένει στον διάδρομο. Μπροστά σε όλον τον κόσμο και χωρίς να έχει ξεκινήσει κάποια επίσημη διαδικασία, οι μπάτσοι το ρώταγαν ξανά και ξανά τι έχει γίνει. Εκτεθειμένο σε ένα περιβάλλον με πολλή κίνηση, φωνές και άλλο κόσμο ένιωσε φοβισμένο. Ωστόσο, κατάφερε να πάει να ζητήσει να μεταφερθεί σε ένα πιο ήσυχο δωμάτιο αλλά δεν ασχολήθηκε κανείς με αυτό. Μετά από ώρες αναμονής και με συνεχή πίεση του συντροφιού για να ολοκληρωθεί η διαδικασία, έλαβε κλήση από εργαζόμενο του νοσοκομείου «Έλενα» κατά την οποία ενημερώθηκε ότι μπορεί να επιστρέψει να κάνει τις εξετάσεις του μετά από αντίδραση εργαζομένων στην προηγούμενη διαχείριση, οι οποίοι/ες είχαν καλέσει την διοίκηση του νοσοκομείου. Ωστόσο, με την επιστροφή στο νοσοκομείο συνάντησε πάλι μπάτσους που δεν το άφηναν στιγμή μόνο του. Τρεις φορές, χωρίς να έχει ξεκινήσει επίσημη κατάθεση, μπάτσοι ζητούσαν άσκοπα από το συντρόφι να περιγράψει τι έχει συμβεί επανατραυματίζοντάς το, αλλά κάνοντας και victim blaming με χλευαστικά σχόλια για την κατανάλωση αλκοόλ και αμφισβήτησης της μη συναίνεσης και της μνήμης του. Όλο αυτό συνέβαινε με τους ίδιους να διακόπτουν πολλαπλές φορές το άτομο και να το εγκαταλείπουν για ώρα μόνο του. Η αίσθηση ότι κρατούνταν συνεχίστηκε με αυτόν τον τρόπο και στο νοσοκομείο. Μετά από μεγάλη αναμονή και την εμφάνιση της αξιωματικού της αστυνομίας μεταφέρθηκε τελικά σε ένα γραφείο στο νοσοκομείο για να δώσει κατάθεση με γραπτή καταγραφή. Η διαδικασία ήταν πλήρως απαξιωτική με τα κλασικά σχόλια «σίγουρα δεν ήθελες;»/«ναι αλλά είχες πιει». Επιπλέον, ο μπάτσος ρωτούσε ειρωνικά το συντρόφι τι να γράψει και με ποιον τρόπο, κάνοντας σεξιστικά σχόλια σχετικά με το σώμα του και τον βιασμό.

Λίγο μετά την υπογραφή της κατάθεσης και περιμένοντας να ολοκληρωθεί η διαδικασία, του είπαν ότι έπρεπε να ξανακαταθέσει με παρουσία ψυχολόγου που δεν ήταν διαθέσιμη και να δει ιατροδικαστή που δεν εφημέρευε. Μάλιστα, χωρίς καμία πληροφορία, του είπαν ότι πρέπει μόνο του να βρει ιατροδικαστή και να κλείσει ιδιωτικό ραντεβού κάπου προς το Παγκράτι. Παρόλα αυτά, κατάφερε επιτέλους να κάνει κάποιες εξετάσεις, οι οποίες όμως ήταν ελλειπείς, καθώς χωρίς την παρουσία ιατροδικαστή δεν μπορούσαν να γίνουν όλες, γιατί διαφορετικά θεωρείται παραποίηση στοιχείων.

Όλη αυτή η διαδικασία διήρκησε 11 ώρες. Μέσα σε αυτές τις ώρες αναγκάστηκε να περιγράψει τι είχε γίνει ξανά και ξανά σε πολλαπλούς μπάτσους και στις περισσότερες στιγμές παντελώς αχρείαστα αφού μόνο μία φορά έγινε επίσημη κατάθεση. Μάλιστα, αυτή η κατάθεση δεν ολοκληρώθηκε διότι, παρότι είχε ενημερώσει ότι σε πέντε μέρες θα βρίσκεται εκτός Αθήνας για εργασία, δεν έλαβε καμία κλήση σχετικά με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, την κατάθεση με παρουσία ψυχολόγου και το ραντεβού με ιατροδικαστή.

Βλέπουμε εδώ, ότι στην τελική είτε επιλέξεις είτε όχι τη νομική οδό, θα εξαναγκαστείς να την ακολουθήσεις για να μπορέσεις να έχεις πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτό σημαίνει να βρεθείς σε περιβάλλοντα όπου λαμβάνεις αδιάκριτα βλέμματα και ερωτήσεις. Σημαίνει να εκτεθείς στην περιέργεια κλειδαρότρυπας και τον χλευασμό των μπάτσων μη νιώθοντας ασφάλεια και χωρίς κανένα σεβασμό στο βίωμα σου. Αντίστοιχο, αν και σε μικρότερο βαθμό, ήταν και το περιβάλλον του νοσοκομείου κατά την διάρκεια αναμονής των εξετάσεων. Χαρακτηριστικά, το συντρόφι μας ήταν σε ένα δωμάτιο όπου διάφοροι παρευρισκόμενοι του κάνανε αχρείαστες ερωτήσεις για το τι συνέβη ή το κοίταζαν ως το «θύμα του βιασμού».

Βλέπουμε ακόμα, ότι αν αντιδράσεις και καταγγείλεις τη διαχείριση και την διαδικασία, όπως έκανε το σωματείο των εργαζομένων του νοσοκομείου, θα βρεθείς εκτεθειμένο στο μιντιακό ξεπλυματικό παιχνίδι των μπάτσων. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση, μετά τη καταγγελία του σωματείου διάφορες προσωπικές πληροφορίες του ατόμου διέρρευσαν σε μίντια. Τόσο τα μίντια όσο και οι μπάτσοι, θέλανε να δημιουργήσουν μια εικόνα υπεράσπισης της διαχείρισης της αστυνομίας και διαστρέβλωσαν τα γεγονότα. Μέσα στα άρθρα γράφτηκαν προσωπικές πληροφορίες για την ηλικία, την καταγωγή, την κατανάλωση αλκοόλ, το ότι βρίσκεται εκτός Αθηνών και αυτούσια κομμάτια της κατάθεσης. Όλα αυτά για να χρωματίσουν το άτομο είτε ως «ανήμπορο θύμα» είτε ως ανεύθυνο που με δική του υπαιτιότητα δεν ολοκληρώνει τις διαδικασίες. Μαζί με αυτά συνέδεσαν εμμέσως την καταγωγή του με τον χώρο της σεξεργασίας, λες και κάτι τέτοιο θα δικαιολογούσε ή θα αναιρούσε έναν βιασμό. Είναι κλασική συνθήκη όταν τα μίντια αναφέρουν την εθνικότητα κάποιου ατόμου να έχει να κάνει με ρατσιστικά ή ξεπλυματικά ως προς τους μπάτσους κίνητρα. Είναι άξιο να αναφερθεί ότι μόνο μετά την δημοσίευση της καταγγελίας και την παρέλευση πολλών ημερών αναζήτησαν οι μπάτσοι το συντρόφι στο σπίτι του. Όμως, όπως είχε ενημερώσει, έλειπε. Όλο αυτό συνέβαλλε πέρα από το να επανατραυματιστεί, στο να φοβάται κιόλας ότι καταζητείται για ποινικές ευθύνες.

Θέλουμε στον δρόμο για το σπίτι να είμαστε ελεύθερα όχι γενναία! Θέλουμε να έχουμε ανεμπόδιστη και δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας που χρειαζόμαστε! Θέλουμε επίσης το βίωμα μας να μην γίνεται προϊόν θεάματος και αμφισβήτησης! Θέλουμε να επιλέγουμε αν θα συναναστρεφόμαστε ή όχι με μπάτσους στην διαδικασία διαχείρισης περιστατικού βίας! Ειδικά για το ΑΤ Ομόνοιας όλα ξέρουμε τι σημαίνει (δολοφονίες, βιασμοί, βασανιστήρια). Όλα αυτά τα θέλουμε και θα συνεχίσουμε να τα διεκδικούμε. Δεν περιμένουμε να μας προστατέψουν, ούτε πιστεύουμε σε περιθώρια βελτίωσης μπάτσων, δικαστικού συστήματος και κράτους. Αναγνωρίζουμε σε αυτόν τον αγώνα, την σημασία και την βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν σωματεία εργαζομένων στον χώρο των νοσοκομείων. Δεν μας προσέχουν οι μπάτσοι, μας προσέχουν τα φίλα μας! Προσπαθούμε να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας για να μπορούμε να χτίζουμε όλο και καλύτερα πλαίσια μέσα στα οποία μπορούμε να ζητάμε βοήθεια χωρίς αυτονόητα βασισμένα στην πολιτική μας ταυτότητα.

Στηρίζουμε το συντρόφι μας. Καταγγέλλουμε μπάτσους, μίντια και κρατική υγεία.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΟΠΟΙΟΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΧΕΡΙ ΘΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΦΟΡΕΙΟ!

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ!

ΑΛΑΝΑ

αυτοοργανωμένη ομάδα ποδοσφαίρου